Dursey Island: Niet voor watjes!

Niet dat Dursey Island zelf nu zo angstaanjagend is, maar wel de overtocht er naar toe! Om op Dursey Island te komen, heb je namelijk het oude kabelbaantje nodig, dat hoog boven de kolkende Dursey Sound naar de overkant hobbelt. Door de kieren in de bodem kun je het water onder je zien. In de hoeken van de cabine liggen nog plukken wol van een schaap dat blijkbaar onlangs overgezet is. Het moet gezegd worden, de overtocht is wel een belevenis! En de beloning aan de overkant is een prachtig en verlaten eiland waar je heerlijk kunt wandelen. Een verslag van de wandeltocht naar de signaaltoren, op het hoogste punt van het eiland. 

Het kabelbaantje over Dursey Sound
Het kabelbaantje over Dursey Sound

Dursey Island bevindt zich aan de onderkant van het Beara schiereiland. Vanaf Allihies gaat er een smal weggetje naar het uiterste puntje van Beara, waar op gezette tijden (check de website voordat je gaat!) de kabelbaan naar de overkant vertrekt. Kom wel op tijd; aan te raden is om uiterlijk een half uur voor de laatste rit aanwezig te zijn. Er kunnen immers maar zes personen in het kabelbaantje en als er al teveel mensen op het eiland zijn, kun je zelfs niet eens meer mee. Of als je pech hebt, wordt er net een lading schapen of koeien overgezet of staan er eilandbewoners in de rij, die voorrang hebben op de toeristen, wat allemaal weer extra tijd kost. Het is sowieso aan te raden om even te bellen of de kabelbaan gaat; hij is af en toe uit de running in verband met onderhoud.

Maar als je dan echt gaat, is het wel een bijzondere ervaring! Het kleine bakje schommelt hoog boven de blauwe golven van Dursey Sound naar de overkant en biedt je een schitterend panorama over zowel Beara als Dursey en natuurlijk de omringende zee. Deze tocht vergeet je niet snel!
Zorg wel dat je genoeg eten en drinken meeneemt; op het eiland is geen supermarkt, geen pub, geen restaurant, geen B&B, geen postkantoor…; eigenlijk is er niets, behalve een paar boerderijtjes en wat vakantiewoningen. Stop dus een extra flesje drinken en een lunch in je tas!

Verlaten
Als je eenmaal aan de overkant bent, ontvouwt zich een prachtig wandelgebied voor je! Direct bij de kabelbaan start de paarse rondwandeling. De wandeling kan twee kanten op gemaakt worden; wij hebben gekozen voor het pad dat rechtsaf slaat en direct omhoog leidt. Helaas was deze dag niet heel zonnig en hing er wat nevel in de verte, maar op een heldere dag moet je vanaf hier een prachtig uitzicht op de Skelligs hebben!
De route staat keurig aangegeven en is niet heel zwaar. Er komt, zeker in het begin, wat klimwerk bij kijken maar je hoeft geen ervaren bergwandelaar te zijn om deze route te kunnen lopen.
Wat direct opvalt is de verlatenheid van het eiland. Vanaf de heuvels heb je zicht op de twee kleine gehuchtjes op het eiland, maar ook daar lijkt het haast uitgestorven. Na de eerste heuvels komen we op een splitsing, waarbij we rechts aanhouden om richting de Napoleonitische signaaltoren te lopen. Gele brem flankeert ons pad en zorgt voor fleurige foto’s. Waar er op dit eiland aan mensen een tekort is, lijkt er een overschot aan schapen te zijn. Overal lopen de wollige beesten rond en in deze periode (begin juni) met heel veel lammetjes. Leuk!
Vooral als we de tweede heuvelreeks gepasseerd zijn, en de dorpen achter ons liggen, is het landschap pas echt leeg. Enkel glooiende heuvels met gras, stenen muurtjes en schapen, de blauwe zee op de achtergrond en grijze lucht boven ons. De wind zwelt hier aan en bij de laatste klim wankelen we echt tegen de harde wind in en moeten we naar elkaar schreeuwen om onszelf verstaanbaar te maken!

De signaaltoren op het hoogste punt van het eiland
De signaaltoren op het hoogste punt van het eiland

Bij de ruïne van de toren zoeken we beschutting om even wat te eten en uit te rusten, voor we aan de terugweg beginnen. Deze toren is ca. 200 jaar geleden gebouwd in een reeks van verdedigingstorens vanaf Malin Head tot aan Dublin. Er is nu weinig van over en met deze wind durven we ook niet pal onder de toren te zitten, gelet op de vele stenen die al naar beneden gevallen zijn; die wil je niet op je hoofd krijgen!
Omdat we niet helemaal in kunnen schatten hoeveel tijd we voor de terugweg nodig hebben, besluiten we om vanaf de toren rechtstreeks terug te lopen naar de kabelbaan en het uiteinde van het eiland te bewaren voor een volgend bezoek. Wie wel doorloopt, heeft een mooi uitzicht op de drie eilandjes Calf Rock, Cow Rock en Bull Rock. Let goed op, vanaf hier zijn af en toe walvissen of dolfijnen te zien!

Vlakbij de kabelbaan zien we de ruïnes van een kerk en bijbehorende begraafplaats. Schapen scharrelen hier rond en de blauwe zee en de heuvels van Beara vormen een prachtig panorama op de achtergrond!

Walhalla voor rustzoekers
Tijdens de wandeling terug passeren we de twee kleine dorpjes van het eiland. Het valt ons op hoeveel ruïnes van cottages hier staan; ooit moet hier een bloeiende gemeenschap gewoond hebben. Tegenwoordig schijnen er ‘s winters slechts zes mensen op dit eiland te wonen! Het is dan ook goed zoeken naar woningen die nog bewoond zijn.
Wel zien we een paar vakantiewoningen te huur staan. Wie echt een vakantie in rust en stilte zoekt, heeft hier een perfect plekje gevonden!
De vakantiewoningen hebben veelal uitzicht over zee en als ‘s middags de toeristen weer met de kabelbaan vertrokken zijn, is het eiland een oase van rust! En voor de prijs hoef je het niet te doen: dit vakantiehuis bijvoorbeeld, is al voor € 250,00 per week te huur!

Er zijn ontzettend veel schapen op dit eiland!
Er zijn ontzettend veel schapen op dit eiland!

Ga op tijd terug!
De wandeling terug blijkt sneller te gaan dan we dachten en ruim voordat de middagshift van de kabelbaan begint, zijn we alweer bij Dursey Sound. Gelukkig staat er een wachthokje, want de wind is koud en schraal. We moeten nog ruim een uur wachten voordat de kabelbaan weer start, maar achteraf zijn we blij dat we op tijd zijn. Al is het nog maar begin juni, er arriveren meer en meer toeristen die mee terug willen en aangezien er slechts zes personen in het bakje kunnen, zullen de laatstgekomenen nog wel een tijdje moeten wachten. Op Tripadvisor lezen we zelfs reacties van mensen die anderhalf uur moesten wachten voor ze mee terug konden. Houd hier dus rekening mee en ga op tijd terug!

 

Praktische info: 
– Bij de kabelbaan kan gratis geparkeerd worden. In de middag is hier een snackkraam geopend.
– De kabelbaan is slechts op bepaalde tijdsblokken in gebruik. Kijk goed op de website en zorg dat je een half uur voor het sluiten aanwezig bent.
– Een retourticket kost € 8,00 p.p.
– In de buurt van de kabelbaan zijn diverse B&B’s, zoals Windy Point House, dat op loopafstand ligt.
– Op het eiland is niets te eten of te drinken te krijgen, dus neem voldoende mee. Zorg bovendien dat je op tijd terug bent bij de kabelbaan want overnachten wordt hier ook een probleem!

 

2 gedachten over “Dursey Island: Niet voor watjes!

  1. Wij hebben Dursey Island in juni van dit jaar bezocht. Het weer was helaas slecht, veel mist en regen. Tijdens de overtocht in de ochtend zaten we samen met een plaatselijke schaapherder en zijn hond in het “bakje”. Na alle verhalen die we op internet gelezen hadden over de kabelbaan hadden we toch een beetje de bibber in de benen. Maar ik moet zeggen dat er aan de hele overtocht niets angstaanjagends was. Hoewel tijdens onze reis een stevige wind stond vonden we het schommelen erg meevallen. Ook op de terugweg, toen we met z’n zessen in het bakje zaten, was er niets aan de hand. Mooi om een keer meegemaakt te hebben, maar niet spectaculair. Als je Dursey wil bezoeken laat je dan zeker niet afschrikken door alles wat je over de kabelbaan leest: het voelt echt niet onveilig aan. Dursey Island is prachtig, ik wil absoluut een keer terug en hoop dan op beter weer!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *